Köpeklerde kalça displazisi, kalçaların top ve yuva eklemi düzgün gelişmediğinde meydana gelir, bu da topallık ve ağrılı artrit ile sonuçlanabilir.
Aslında kalça displazisi, özellikle Newfoundlands, Saint Bernards, Chesapeake Bay Retriever ve Alman Çoban Köpeği gibi büyük ırklarda köpeklerin arka bacaklarındaki topallığın önde gelen nedenidir. Büyük ırk köpeklerin yüzde 20 ila 40’ının bu hastalıktan muzdarip olduğu tahmin edilmektedir.
Bugün Ulusal Donut Günü!
Daha da üzücü olanı, bu genetik durum doğumdan itibaren başlayabilir ve bazı çok genç köpeklerin topal kalmasına neden olabilir. Diğerleri için, deforme olmuş kalça eklemi kemiklerin düzgün bir şekilde kaymak yerine sürtünmesine ve öğütülmesine neden olduğundan, daha az hareketliliğe doğru uzun bir yoldur.
Ancak birçok köpek için kalça displazisini tedavi etmenin, önlemenin veya en azından etkisini azaltmanın yolları vardır. İşte köpeklerde kalça displazisinin belirtileri, nedenleri ve tedavileri hakkında bilmeniz gerekenler.
Köpeklerde kalça displazisi belirtileri
(Fotoğraf Kredisi: Westend61 / Getty Images)
Kalça displazisi ile doğan köpeklerde kalça gelişimi ilk başta normal görünebilir. Bununla birlikte, bir sorunun ilk işareti tipik olarak köpek 4 ay ila 1 yıl kadar gençken ortaya çıkar.
Köpekler yürürken veya koşarken kalçalarında ağrı belirtileri göstermeye başlayabilir. Yürüyüşleri değişebilir. Ayağa kalkmakta zorlanabilirler ve sağrılarına bastırdığınızda leğen kemiğinin düştüğünü görebilirsiniz.
Kalça eklemindeki anormal aşınma ve yıpranma nedeniyle, köpeğin iskelet sistemi tamamen geliştikçe durum giderek kötüleşebilir.
En kötü durumlarda, köpeğin yürümesini engelleyebilir. Fiziksel aktiviteye direnç gösterebilir, aralıklı veya kalıcı olabilen arka bacak topallığından muzdarip olabilir veya alışılmadık bir duruşa sahip olabilirler.
Sonunda, uyluklarda kas kütlesi kaybedilebilir. Köpek ağırlığını ön bacaklara kaydırdıkça omuz kasları genişleyebilir.
Köpeklerde kalça displazisinin nedenleri
Köpeklerde kalça displazisi, anormal kalça eklemi gelişimine neden olan kalıtsal bir kemik ve eklem bozukluğudur, ancak çevresel faktörler de durumun gelişmesine ve ilerlemesine katkıda bulunur.
Büyük ve dev ırk köpekler özellikle genetik olarak kalça displazisi geliştirmeye yatkındır.
Köpek kalçasının tasarımı, yapısı ve işlevselliği insanınkine çarpıcı bir şekilde benzerdir. Her ikisinde de kalça bir bilye ve soket eklemidir. Top, femurun (uyluk kemiği) yuvarlak başıdır. Asetabulum (yuva) ise pelvisin içbükey girintisidir.
Köpeklerde kalça displazisi, kalçaların top ve yuva eklemi düzgün gelişmediğinde meydana gelir, bu da topallık ve ağrılı artrit ile sonuçlanabilir.
Aslında kalça displazisi, özellikle Newfoundlands, Saint Bernards, Chesapeake Bay Retriever ve Alman Çoban Köpeği gibi büyük ırklarda köpeklerin arka bacaklarındaki topallığın önde gelen nedenidir. Büyük ırk köpeklerin yüzde 20 ila 40’ının bu hastalıktan muzdarip olduğu tahmin edilmektedir.
Bugün Ulusal Donut Günü!
Daha da üzücü olanı, bu genetik durum doğumdan itibaren başlayabilir ve bazı çok genç köpeklerin topal kalmasına neden olabilir. Diğerleri için, deforme olmuş kalça eklemi kemiklerin düzgün bir şekilde kaymak yerine sürtünmesine ve öğütülmesine neden olduğundan, daha az hareketliliğe doğru uzun bir yoldur.
Ancak birçok köpek için kalça displazisini tedavi etmenin, önlemenin veya en azından etkisini azaltmanın yolları vardır. İşte köpeklerde kalça displazisinin belirtileri, nedenleri ve tedavileri hakkında bilmeniz gerekenler.
Köpeklerde kalça displazisi belirtileri
(Fotoğraf Kredisi: Westend61 / Getty Images)
Kalça displazisi ile doğan köpeklerde kalça gelişimi ilk başta normal görünebilir. Bununla birlikte, bir sorunun ilk işareti tipik olarak köpek 4 ay ila 1 yıl kadar gençken ortaya çıkar.
Köpekler yürürken veya koşarken kalçalarında ağrı belirtileri göstermeye başlayabilir. Yürüyüşleri değişebilir. Ayağa kalkmakta zorlanabilirler ve sağrılarına bastırdığınızda leğen kemiğinin düştüğünü görebilirsiniz.
Kalça eklemindeki anormal aşınma ve yıpranma nedeniyle, köpeğin iskelet sistemi tamamen geliştikçe durum giderek kötüleşebilir.
En kötü durumlarda, köpeğin yürümesini engelleyebilir. Fiziksel aktiviteye direnç gösterebilir, aralıklı veya kalıcı olabilen arka bacak topallığından muzdarip olabilir veya alışılmadık bir duruşa sahip olabilirler.
Sonunda, uyluklarda kas kütlesi kaybedilebilir. Köpek ağırlığını ön bacaklara kaydırdıkça omuz kasları genişleyebilir.
- Köpeklerde kalça displazisinin nedenleri
- Köpeklerde kalça displazisi, anormal kalça eklemi gelişimine neden olan kalıtsal bir kemik ve eklem bozukluğudur, ancak çevresel faktörler de durumun gelişmesine ve ilerlemesine katkıda bulunur.
- Büyük ve dev ırk köpekler özellikle genetik olarak kalça displazisi geliştirmeye yatkındır.
- Köpek kalçasının tasarımı, yapısı ve işlevselliği insanınkine çarpıcı bir şekilde benzerdir. Her ikisinde de kalça bir bilye ve soket eklemidir. Top, femurun (uyluk kemiği) yuvarlak başıdır. Asetabulum (yuva) ise pelvisin içbükey girintisidir.
Normal bir kalçada femurun pürüzsüz, yuvarlak başı asetabuluma derin ve rahat bir şekilde oturur. Dayanıklı bağlar geniş bir hareket aralığına izin verir ve eklemi toplu olarak bir arada tutar.
Displastik bir kalçada femur başı gevşek bir şekilde oturur veya durumun ciddiyetine bağlı olarak yuvasından tamamen çıkmış olabilir. Eklemden ayrılan kemik sürtünmeye ve durum kötüleştikçe ağrılı artrite neden olur.
Durumu etkileyebilecek bazı faktörler arasında kilo alımı ve obezite, kötü beslenme ve pelvik kas kütlesi yer alır. Aşırı büyüme ve egzersiz de durumu kötüleştirebilir.
Büyük ırk yavru köpekler için formüle edilmiş bazı diyetler aşırı büyümeyi önlemeye yardımcı olabilir. Veteriner hekiminize büyük ırk köpeğiniz için uygun bir diyet hakkında danışmalısınız.
Köpeklerde kalça displazisi teşhisi
(Fotoğraf Kredisi: andresr / Getty Images)
Köpeğinizin normal yürüme veya koşma aktivitelerinde belirli bir süre boyunca (sadece bir veya iki gün değil) zorluk yaşadığını fark ederseniz, doğru teşhis için bir veteriner hekime görünme zamanı gelmiş demektir.
Kalça displazisini teşhis etmenin tek kusursuz yöntemi, kalça yapısını incelemek için pelvis röntgeni çekmektir.
Kalça displazisine genetik yatkınlıkla doğan bir yavru köpek, gelişiminin ilk aşamalarında normal kalçalara sahip gibi görüneceğinden, veterineriniz tam bir röntgen muayenesi için muhtemelen 2 yaşına kadar beklemenizi tavsiye edecektir.
Elbette her durum farklıdır, bu nedenle bir sorun fark ettiğiniz anda veterinerinize danışın.
- Veterinerin doğru teşhis koymasını sağlayacak etkili bir röntgen çekimi için köpeğinizin sakinleştirilmesi veya uyuşturulması gerekebilir.
- Veterinerler genellikle kalçanın sağlığını ve displazinin derecesini aşağıdaki gibi sıralar:
- Mükemmel: Kalça normal ve tamamen çalışır durumdadır. Femur başı, femur başı ile asetabulum arasında minimum boşluk ile iyi şekillendirilmiş bir kalça yuvasına sıkıca oturur.
- Hafif kalça displazisi: Kalçanın topu ve yuvası arasındaki mesafe, onları bir arada tutan bağlar yırtılıp gerilmeye başladıkça artar ve eklemin stabilitesini azaltır.
- Orta derecede displazi: Yuvarlak femur başı yuvanın içinde zar zor durur ve kısmi veya ara sıra topallık veya koşarken veya hareket ederken ağrı gibi artritik değişiklikler belirgin hale gelir.
- Şiddetli displazi: Femur başı eklemden tamamen çıkmıştır. Köpek yürüyemeyebilir veya bunu ancak büyük zorluklarla yapabilir.
- Veteriner tedavileri
